توسعهی شهرها و تمایل ساکنان به استفاده از خودروی شخصی در سفرهای درونشهری اثرات زیانباری را به دنبال داشته است. افزایش ترافیک در شهرها، اتلاف زمان در سفرهای کوتاه درونشهری در این ترافیکها، آلودگی هوا و همچنین آلودگی صوتی ازجمله این اثرات به شمار میآیند. بنابراین کاهش استفاده از خودروی شخصی و بهکارگیری وسایل حملونقل پاک نظیر دوچرخه در شهرها، در راستای کاهش اثرات منفی استفاده از خودروی شخصی، بسیار ضروری به نظر میرسد.
درگذشته در شهرهای ایران، از دوچرخه بهعنوان یک وسیلهی حملونقل کارا استفاده میشد. اما متأسفانه رفتهرفته این وسیله از فرهنگ حملونقلی ایرانیان حذف شد و جای خود را به وسایل حملونقل موتوری، نظیر موتورسیکلت و اتومبیل داد. بنابراین با توجه به ریشهی تاریخی این موضوع و همچنین پتانسیل شهرهای ایران جهت تزریق سیستم دوچرخهسواری به خیابانهایش، ترویج و تبلیغ دوچرخهسواری ضروری به نظر میرسد. ترکیب دوچرخه و هنر عمومی در فضاهای شهری، بهخصوص روندی که شهر اصفهان در پیشگرفته، جهت یادآوری این فرهنگ غنی به شهروندان بسیار شایسته است.





