چکیده این مقاله با در نظر گرفتن اینکه چگونه فرم‌های شهری از طریق فرآیندهای اجتماعی- فضایی تولید می‌شوند، به

متن حاضر بر یک پرسش بنیادین استوار است: آیا طراحی شهری می‌تواند رهایی‌بخش باشد؟ در دورانی که بحران دموکراسی

تفکر و عمل طراحی شهری را نمی‌توان بدون فهم درستی از چشم‌اندازهای پارادایماتیکی که آن را قاب‌بندی می‌کنند،

پایداری برقراری تعادل و توازن بین سه مؤلفه تعریف می‌شود؛ محیط‌زیست، اقتصاد و عدالت. اما برابری در میان این

یادش به خیر؛ محرم که می‌رسید پدربزرگ همه نوه‌ها را دور خودش جمع می‌کرد، شال مشکی گردنمان می‌انداخت و راهی

  پس از گذشت شش دهه از تولد «طراحی شهری» همچنان این دیسیپلین در تلاش برای بازتعریف و بازنگری در تمام ابعاد

در چند دهه اخير حفاظت از مناظر بصری خياباني به عنوان يكي از مهمترين موضوعات در حوزه ميراث شهرهاي تاريخي مطرح

من سنگینی حافظه سمج و فکرهای مدامم را با سبکی قدم زدن بر روی سنگفرش های این گذر جبران می کنم. دوستان زیادی نمی