... یکی از همکاران من که از تحقیقات خودمردمنگاری من آگاه نبود، به من گفت که «هر تحقیقی که از روایت اول شخص
ساکنین آمستردام! ترور آسفالت (کشته شدن مردم بر اثر تصادفات در خیابان) توسط سرمایهداران ماشینسوار از
افزایش جابجایی به شیوه پیادهروی و دوچرخهسواری، موجب شاهد بازگردانی حس اجتماعپذیری در سطح محلی، ایجاد
«مثلا توی خط اتوبوسای خیابون دماوند که داشتم با دوستم حرکت میکردم یهو یه موتوری که سن کمی هم نداشت بیدلیل
این نوشته در شماره اول نشریه کوچه منتشر گردیده است. در یک دهه اخیر، چگونگی شکل دادن به نماهای شهری به دغدغه ای
«تهران دیگر پایتخت نظام آلود شاهنشاهی نیست، شهری است اسلامی و مردمی. برای اینکه رفاه بیشتری در اختیار
آیا رشد دوچرخهسواری در دوران کرونا به ایجاد یک محیط عادلانهتر و فراگیرتر کمک خواهد کرد؟ متن پیش رو به
نوشتار پیش رو مبتنی بر یک گزاره بنیادین است: «دوچرخه یک سلاح انتقادی و دوچرخهسواری بهمثابه یک کنش
در ستایش ضرباهنگ دوچرخه سواری نقل است زمانی که اپیکور کسی را در هنگام دویدن باعجله میدید به او میگفت: کجا
در دوران مواجهه قهرآمیز با فضاهای شهری به دلیل شیوع ویروسِ شهرستیزِ کرونا، دوچرخه بهعنوان ریسمانی بود که ما