متن حاضر بر یک پرسش بنیادین استوار است: آیا طراحی شهری می‌تواند رهایی‌بخش باشد؟ در دورانی که بحران دموکراسی

    نیازی نیست تا در یک اعتراض حضور داشته باشید تا بخواهید به‌عنوان یک دوچرخه‌سوار اعتراض کنید؛ فقط کافی

تفکر و عمل طراحی شهری را نمی‌توان بدون فهم درستی از چشم‌اندازهای پارادایماتیکی که آن را قاب‌بندی می‌کنند،

پایداری برقراری تعادل و توازن بین سه مؤلفه تعریف می‌شود؛ محیط‌زیست، اقتصاد و عدالت. اما برابری در میان این

یادش به خیر؛ محرم که می‌رسید پدربزرگ همه نوه‌ها را دور خودش جمع می‌کرد، شال مشکی گردنمان می‌انداخت و راهی

  ساده است؛ باید اعتبارش را دوباره برگردانیم و شروع به از هم گسیختن موانع فیزیکی، ذهنی یا اجتماعی‌ای کنیم

توضیح: این مطلب ترجمه فارسی Tactical Urbanism: Reimagining Our Cities post-Covid-19 است. . همه‌گیری کوید-19 شیوه زندگی ما را متحول